sunnudagur, mars 06, 2005

Round II

Ég var orðin þó nokkuð örugg um að aldrei að þurfa líta Skellu augum á ný.
Þá gerðist það.
Var í sturtu eitt kvöldið og varð litið upp í loft. Sé þar vef sem hafði gleymst að þrífa þá um daginn. Athugaði þá restina af loftinu.
Skella var þar í öllu sínu veldi.
Get svarið að hún var búin að stækka um nokkra millimetra. Mun aldrei reyna að drekkja könguló aftur. I þetta sinn ákvað ég að láta kallinn um þetta. Vopn hans var ryksugan.
Skella hvarf.
Af fyrri reynslu þá veit ég að köngulær lifa af ryksugusog. Hún skríður bara aftur út um barkann í skjóli myrkurs. Hans lausn var að skella tappa á endann á barkanum.
Við sjáum hvað setur.
Hver veit nema við sjáumst aftur...

Disa skvisa 11:12 ...